Day: June 3, 2022

Niet alles is kommer en kwel; begraafplaatsen kunnen heel serene en mooie plaatsen zijn om te bezoeken. Dit zijn de allerbeste die Londen te bieden heeft.

Het is mogelijk dat mensen in Londen je vreemd aankijken als je voorstelt om naar een begraafplaats te gaan voor een dagexcursie daar. Je vrienden zullen vanwege je uiterlijk meteen denken dat je een gothic-periode doormaakt. Feit is echter dat de begraafplaatsen in onze stad tot de meest opmerkelijke van alle landen van de wereld behoren.

Deze historische rusthuizen dienen niet alleen als de permanente verblijfplaatsen van enkele van de meest gerenommeerde mensen van Londen, maar de architectuur die op het terrein te vinden is, is vaak adembenemend. Het mag geen verrassing zijn dat sommige schrijvers van de stad typisch inspiratie hebben gevonden in deze gebieden door er doorheen te slenteren en na te denken. Daarom, in plaats van de middag door te brengen met ontspannen in een van de parken van Londen, waarom zou u niet een rustige wandeling maken door een van deze weelderige en beeldschone begraafplaatsen?

Abney Park begraafplaats

Abney Park Cemetery, dat voor het eerst zijn poorten opende in 1840, wordt beschouwd als een van de ‘Magnificent Seven’ van Londen, wat verwijst naar een ring van zeven begraafplaatsen die rond de stad zijn aangelegd als reactie op de stijgende bevolking. Ze werden in het begin van de achttiende eeuw door de regering gepromoot om een ​​einde te maken aan andere duistere gebeurtenissen, zoals het stelen van lichamen, ernstige overbevolking en andere illegale activiteiten. De meeste van hen zijn in verval geraakt, maar recente inspanningen voor natuurbehoud en gemeenschapsgroepen in Londen veroorzaken opschudding in de manier waarop mensen de plaatsen gebruiken. Om deze reden is het adembenemende Abney Park gastheer voor een bomvolle evenementenkalender, compleet met concerten, hout- en steenhouwcursussen, en een bosschool die plaatsvindt in het groene en beboste terrein.

Begraafplaats in Highgate, Londen

In 1970 raakte Highgate Cemetery, net als veel van de andere begraafplaatsen die deel uitmaakten van de Magnificent Seven, in verval, wat ertoe leidde dat de nieuwe beheerders, “The Friends of Highgate Cemetery”, de dagelijkse activiteiten van de begraafplaats overnamen. begraafplaats in 1975 en blijft dat doen tot op de dag van vandaag. Je bent op dit moment vrij om de Highgate Cemetery te bezoeken en het in al zijn verwoeste schoonheid te zien. Er zijn een aantal beroemde overblijfselen op het terrein van de begraafplaats, waaronder die van de dichter Christina Rossetti en de architect Sir Lawrence Weaver. Verschillende van de catacomben van de begraafplaats hebben de Grade II-lijst gekregen.

Kensal Green begraafplaats

Kensal Green is een van de prachtige zeven Victoriaanse begraafplaatsen van de hoofdstad en het is ook de grootste en oudste openbare begraafplaats in de stad Londen. Kensal Green ligt aan de rand van de stad. Het terrein van 77 hectare herbergt een enorm assortiment aan unieke graven, variërend van grote mausolea tot drie verschillende catacomben. Beroemde bewoners van de begraafplaats zijn Isambard Kingdom Brunel en Lady Byron, maar de begraafplaats herbergt ook een grote verscheidenheid aan interessante graven.

De begraafplaats in Brompton

Deze prachtige monumentale begraafplaats is de thuisbasis van enkele van de meest opmerkelijke mensen uit de geschiedenis, waaronder Emmeline Pankhurst, een prominent lid van de suffragettebeweging, en Dr. John Snow, een pionier op het gebied van volksgezondheid. Dit kerkhof, dat wordt beschouwd als een van de Londense Magnificent Seven, beschikt over 39 hectare aan rustige open ruimte die kan worden verkend, naast een bezoekerscentrum en reguliere programma’s zoals mindful wandelingen, bollen planten en kinderverhalen.

Nunhead

De reis naar Zuidoost-Londen moet absoluut een stop maken bij Nunhead Cemetery, ondanks het feit dat het een van Londen’s Magnificent Seven Victorian begraafplaatsen is die de minst bekende van de zeven is. Neem deel aan een van de boswandelingen, ga naar een openluchtconcert in de verlaten stenen kapel of ga naar Nunhead om de graven van bekende dichters te verkennen.

Tottenham

Het enorme nieuwe stadion dat Tottenham Hotspurs onlangs heeft geopend, is een enorme bron van trots voor lokale voetbalsupporters, niet in de laatste plaats vanwege het feit dat het groter is dan dat van Arsenal. Het kronkelt rond…
Tickets zijn momenteel te koop en de locatie moedigt gasten aan om “tot het uiterste te gaan of een kijkje achter de schermen te nemen met de nieuwste bezoekersattracties in het TottenhamHotspur Stadium.”

Begraafplaats West Norwood

Een Magnificent Seven-kerkhof op de begraafplaats van West Norwood is weer tot leven gebracht met recente financiering van het National Lottery Heritage Fund. Als gevolg hiervan wordt de begraafplaats nu gebruikt voor evenementen zoals filmfestivals en vogelspotten. Elke eerste zondag van de maand is er de mogelijkheid om deel te nemen aan een rondleiding die de opmerkelijke neogotische architectuur en indrukwekkende mausolea zal belichten.

Begraafplaats in Tower Hamlets

Dit kerkhof, dat wordt beschouwd als een van de Londense Magnificent Seven, herbergt een aantal verbluffende

cijfers en intrigerende verhalen over de personen die daar begraven liggen. Voor een educatieve en zelfgeleide tour kun je het historische pad Tower Hamlets oppikken. Bezoekers die zich moedig voelen, hebben de mogelijkheid om deel te nemen aan angstaanjagende lantaarnverlichte rondleidingen of om mee te helpen pompoenen te snijden.

Begraafplaats gelegen in Manor Park.

Sinds de oprichting in 1875 wordt deze bescheiden begraafplaats beheerd door dezelfde familie en biedt het nog steeds begrafenis- en crematiediensten aan inwoners van Londen. Annie Chapman, de tweede persoon die het slachtoffer werd van seriemoordenaar Jack the Ripper, is een van de bekendste voormalige inwoners van de stad.

Shoreditch

Deze oude begraafplaats in Oost-Londen werd voor het eerst gemaakt voor degenen die tegen politieke of religieuze instellingen waren. Het is een locatie met een rijke geschiedenis, zoals blijkt uit de aanwezigheid van een monument gewijd aan de auteur van ‘The Pilgrim’s Progress’, John Bunyan, evenals een obelisk die de auteur van ‘Robinson Crusoe’, Daniel Defoe, eert, en William Blake, een schilder en dichter.

Chingford Mount Cemetery was de locatie.

Deze begraafplaats, die sinds 1884 open is en wordt beheerd door de lokale overheid, is nog steeds volop in gebruik. Mensen komen hier om hun respect te betuigen en rust te vinden. Je vindt er gedenktekens die zijn opgedragen aan de beroemde gebroeders Kray, die werden afgeschilderd als East End-criminelen in de Tom Hardy-film “Legend” en de biografie “The Krays”, die in 1990 werd uitgebracht.

Terwijl we bij de poort van het kerkhof stilstaan ​​en ons gewicht verplaatsen om warm te blijven, legt Martin uit dat dit Canadese bodem is. Vervolgens stelt hij ons voor aan de begraafplaats en zijn eeuwige bewoners.

Terwijl Martin doorgaat met praten, beginnen mijn ogen op te wellen en veeg ik mijn gezicht met een gehandschoende hand terwijl ik het terrein afspeur.

Op de begraafplaats van Groesbeek in Groesbeek, Nederland, zijn de graven van de broer van mijn grootvader van moederszijde en van Geoffs betoveroom Walter allemaal hetzelfde, evenals die van de broer van mijn grootvader van moeders kant op de begraafplaats van Ryes in Normandië.

Lichtgrijze grafstenen met gekraste kruisen en gegraveerde esdoornbladeren bedekken het verzorgde gras. Het is als een vogelvlucht van uw woonplaats terwijl u op weg bent naar de luchthaven. Ja, het is comfortabel en vol met je landgenoten, maar je bent nu afgesneden van de rest van je leven.

Gangpad naar het Canadian Memorial in Groesbeek

Op het terrein is alles weelderig en levendig dankzij de aanhoudende wintermotregen.

Slechts een paar rijen terug, links van de ingang, door een gangpad. Op een van die bekende grafstenen zien we Johnny’s as rusten onder een esdoornblad.

Als neef van Johnny, vier jaar na zijn dood geboren, ben ik de enige die iets over hem weet.

Naast een foto van zijn graf toen het slechts een berg aarde was waarop een helderwit houten kruis stond, zijn er een paar oude zwart-witfoto’s van hem. Op een van de pagina’s staan ​​twee krantenknipsels: een foto van Johnny in zijn legeruniform en een bericht van zijn overlijden, dat volgens mij uit het plakboek van mijn grootmoeder komt.

Mijn grootmoeder plaatste een getypt exemplaar van William Collins’ How Sleep the Brave onder zijn foto.

Voor zover we weten, blijven Johnny’s leven en dood gehuld in mysterie, alsof je een boek probeert te lezen zonder je leesbril.

Het tij keert.

“Johnny stierf op de eerste dag van Operatie Veritable”, vertelt Martin ons voor Johnny’s graf, terwijl hij een stapel documenten en foto’s omhooghoudt als visuele hulpmiddelen.

Terwijl het tegen de Duitsers vocht langs de Rijn en de Maas, maakte het 1st Canadian Army deel uit van een offensief om een ​​dicht bebost gebied van het Reichswald-woud en kleinere dorpen te ontruimen.

Op de eerste dag van Veritable werden de Buffalo amfibische tanks gebruikt door Johnny’s 7th Infantry Brigade, die op 8 februari oprukte.

We zullen nooit weten hoe ver Johnny op zijn laatste dag is gekomen, maar we weten wel dat zijn eenheid die avond Zyfflich, Duitsland, heeft gehaald en het binnen twee uur heeft gedaan. De kans is groot dat hij in Duitsland is overleden.

We betuigen onze eer en nemen foto’s van Johnny’s laatste rustplaats voordat Martin zijn verhaal over de mensen die hier begraven zijn voortzet, dat hij natekent op een kaart die hij bij zich heeft.

Het is moeilijk voor te stellen hoe deze plek er iets meer dan 70 jaar geleden uitzag, toen het Rijnlandoffensief begon, en er is zoveel vergeten of is volledig onbekend..

Zijn inspanningen worden op zijn eigen manier gedocumenteerd als vrijwilliger in het nabijgelegen Nationaal Bevrijdingsmuseum. Deze man heeft een passie voor het onderwerp en is bereid je oren te vullen met verhalen van veteranen en hun families. Hij verzamelt ook informatie uit de archieven om anderen te helpen herinneren wat er in dit deel van Holland, aan de oostelijke rand van het land, meer dan zeven decennia geleden is gebeurd.

Graven van de Canadese Soldaten bij Groesbeek

Nadat we de begraafplaats hebben verlaten, neemt Martin ons mee op een rondleiding door het Nationaal Bevrijdingsmuseum, waar hij zijn eigen verhalen deelt en die van anderen die hij heeft ontmoet toen hij hier meer dan tien jaar vrijwilligerswerk deed.

De Remembrance Dome, die een erelijst herbergt met de namen van de 150.000 geallieerde soldaten die zijn omgekomen op de bevrijdingsroute tussen D-Day en VE-Day, is de laatste stop van onze rondleiding door het museum.

Hij nadert de binnenmuur en wijst naar een naam die daar staat geschreven.

‘Deze man hier,’ stelt hij zich voor. Dankzij zijn maat George weet ik dat hij het eerste lid van de 82nd Airborne Division was dat sneuvelde tijdens Operatie Market Garden.

Enkele jaren geleden bezocht een oorlogsveteraan genaamd George het museum om zijn kameraden te gedenken.

De eerste rij stoelen is waar Martin zat voordat hij opstond en naar deze naam liep.

Hij wilde weten of ik deze man kende. Hij was een vriend van mij. We vochten samen in Noord-Afrika en Sicilië, en we sprongen samen in Nederland tijdens onze tijd bij Fort Bragg.

Na die korte pauze herinnert Martin zich de eerste dag van Operatie Market Garden, toen tienduizenden geallieerde troepen vanuit de lucht naar Nederland kwamen.

Mijn grootouders zorgden destijds voor mij en ik was pas zes jaar oud. Je kunt je niet voorstellen hoe het was om zoveel vliegtuigen tegelijk boven ons hoofd te hebben. Ongeveer 400 meter in de lucht. Tenzij ze recht boven ons vlogen, zouden we niet kunnen communiceren. Ze deden er 1,5 uur over om door te komen. Verder ben ik er vrij zeker van dat ik sa

w George sprong. Het is ontzagwekkend. Toen hij sprong, moet hij gemerkt hebben dat zijn parachute niet ver genoeg openging. Hij was het eerste slachtoffer van de 82nd Airborne tijdens Operatie Market Garden. En hij heet…

Museum van Nationale Bevrijding

Hoe een bezoek te brengen aan de Canadese Oorlogsbegraafplaats Groesbeek

Er zijn een paar ‘must-do’-activiteiten in Gelderland als je een reis plant om veteranen te eren.

Een bezoek aan zowel het Nationaal Bevrijdingsmuseum in Groesbeek als het Airborne Museum Hartenstein in Arnhem is een echte aanrader.

Doe mee aan de Sunset March in Nijmegen, die elke avond bij zonsondergang plaatsvindt (de tijd staat dagelijks op hun website).

De Liberation Route mobiele app is een andere uitstekende optie die we je sterk aanraden te verkennen (iPhones en Androids). De Liberation Route is een non-profitorganisatie die zich inzet om reizigers te helpen bij het lokaliseren en leren kennen van de vele monumenten uit de Tweede Wereldoorlog in Gelderland.

Tot slot, aangezien Nijmegen een grotere stad is dan die van Arnhem, raden we je aan er je thuisbasis van te maken. Het Mercure Hotel (aangesloten link) in Nijmegen, waar we verbleven, was ideaal gelegen om de regio te verkennen en Nijmegen zelf te verkennen. Het huren van een auto is de snelste en handigste manier om je te verplaatsen. Zowel Auto Europe als Holiday Autos zijn goede plaatsen om een ​​goede deal te zoeken. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat herinneringstoerisme niet bepaald opbeurend is.

En toch voelen Geoff en ik ons ​​aangetrokken tot oorlogen die over de hele wereld woeden, zowel in Europa als elders.

Er is iets krachtigs aan het zien van je familienaam in steen gehouwen in een vreemd land ver van waar je thuis bent. Een deel ervan had te maken met het zien van de grond waar ze vochten en stierven en het leren over de hel die ze moesten doorstaan.

Dan is er de vraag of het een plotapparaat is in het verhaal van deze eeuw. Voorafschaduwing.

We maakten in 2012 een reis naar Vlaanderen en Normandië als onderdeel van een grotere Europese tour. Bezoek de Menenpoort, het In Flanders Field Museum en de Normandy American Cemetery tijdens een lange dagtrip vanuit Parijs. Ik had het gevoel alsof ik iets uit een geschiedenisboek las voor een geschiedenisles.

Het was alsof we toen, een paar jaar geleden, in een time warp leefden.

Maar hoe zit het met dit moment? Ze willen de verhalen die Martin ons vandaag vertelt – de verwoesting, het geweld en de moed – niet horen omdat ze die niet willen horen. Te denken dat sommige mensen zouden willen dat we dit helemaal opnieuw zouden doormaken terwijl we op de plaats staan ​​waar zovelen stierven, is krankzinnig. We willen niet vergeten.
.

Je hebt vast wel eens gehoord van het soort mensen dat graag naar begraafplaatsen gaat, een fles wijn meeneemt en tussen alle grafstenen kust. Dat ben ik en de man die ik zie. We zijn dol op slenteren door begraafplaatsen en genieten van de rust en schoonheid die daar te vinden is. Als gevolg hiervan heb ik besloten om deze nieuwe serie beoordelingen van begraafplaatsen te lanceren om alle uitstekende opties te demonstreren.

De Nieuwe Ooster is de grootste begraafplaats van Amsterdam. In 1894 nam het de plaats in van de veel oudere Oosterbegraafplaats en in 1994 werd er een crematorium gebouwd, wat het de naam “Nieuwe” opleverde. Het was oorspronkelijk ontworpen door landschapsarchitect Leonard Springer en omvat ongeveer 75 hectare. Het herbergt een divers aanbod aan antieke en moderne begraafplaatsen, naast een begrafenismuseum en een prachtig arboretum. Springer was verantwoordelijk voor het oorspronkelijke ontwerp.

Een cursus in sterven – De Nieuwe Ooster

Het allereerste graf dat mijn aandacht trok, was een prachtig graf dat overgroeid was en geen naam had. Er zijn een groot aantal items die er veel op lijken te vinden op deze locatie. Hoewel de begraafplaats over het algemeen in redelijk goede staat wordt gehouden, merk ik dat ik er de voorkeur aan geef als sommige graven er wild en onverzorgd uitzien vanwege de overgroei van onkruid en de algemene verslechtering.

De Nieuwe Ooster bezit een aantal zeer fraaie monumenten, zoals het graftombe van Joannes Benedictus van Heutsz. Van Heutsz was een Nederlandse militaire officier aan wie wordt toegeschreven dat hij een einde heeft gemaakt aan de langdurige Atjeh-oorlog, waar hij nu beroemd om is. Graniet werd gebruikt om het graf te bouwen, dat is voorzien van houtsnijwerk van twee krijgers die de wacht houden bij de ingang.

Vanwege de diverse bevolking van de stad Amsterdam heeft de begraafplaats die bekend staat als Nieuwe Ooster graven van mensen met een grote verscheidenheid aan religieuze en culturele tradities. Zo zijn er in verschillende regio’s enorme monumenten ontworpen in Roemeense stijl. Deze monumenten zijn voorzien van imposante gravures van de overledene, samen met hun materiële prestaties (met name auto’s), en ze dienen als een weerspiegeling van hun rijkdom en prestige.

De begraafplaats doet tevens dienst als arboretum en herbergt een groot aantal verschillende soorten bomen. Hierdoor is een bezoek aan de Nieuwe Ooster vergelijkbaar met tijd doorbrengen in een prachtig park, waarvan de esthetiek zich aanpast aan de wisseling van de seizoenen door het gebruik van verschillende kleurenpaletten. Bezoekers hebben zelfs de mogelijkheid om een ​​boom te “adopteren”, wat mij een heel romantisch gebaar lijkt. Je zou je favoriete boom kunnen planten ter nagedachtenis aan een geliefde, of ze nu nog in leven zijn of niet. Een naamplaatje met de Latijnse naam van de boom en een korte aanvullende tekst die u wilt opnemen, wordt tegen een kleine vergoeding op de boom van uw keuze gemonteerd. De Latijnse naam van de boom komt op het naamplaatje te staan. Daarnaast organiseert het arboretum een ​​aantal andere evenementen, zoals educatieve lessen en rondleidingen, gericht op zowel volwassenen als kinderen.

Gerardus Frederik Westerman

De begrafenis van Gerardus Frederik Westerman, een van de oprichters van Artis, de dierentuin van Amsterdam, is een van mijn favorieten onder degenen die zich op deze begraafplaats bevinden. Gegoten in brons en bovenop het graf geplaatst, waakt de hond voor eeuwig over zijn baas. Het ontwerp van het beeld is beïnvloed door een ontwerp van J.J.F. Verdonck, de schoonzoon van Gerardus.

Omdat het zo groot en zo gevarieerd is, kost het verkennen van het terrein van De Nieuwe Ooster al snel een hele middag van je tijd. Vergeet dan niet een bezoek te brengen aan museum Tot Zover. Naast hun eigen collectie organiseren ze wisselende tentoonstellingen die een breed scala aan intrigerende onderwerpen behandelen, en bieden ze ook een café waar je kunt ontspannen met een kopje thee. Zowel de levenden als de doden vinden het een gastvrije en comfortabele ontmoetingsplek.