Terwijl we bij de poort van het kerkhof stilstaan ​​en ons gewicht verplaatsen om warm te blijven, legt Martin uit dat dit Canadese bodem is. Vervolgens stelt hij ons voor aan de begraafplaats en zijn eeuwige bewoners.

Terwijl Martin doorgaat met praten, beginnen mijn ogen op te wellen en veeg ik mijn gezicht met een gehandschoende hand terwijl ik het terrein afspeur.

Op de begraafplaats van Groesbeek in Groesbeek, Nederland, zijn de graven van de broer van mijn grootvader van moederszijde en van Geoffs betoveroom Walter allemaal hetzelfde, evenals die van de broer van mijn grootvader van moeders kant op de begraafplaats van Ryes in Normandië.

Lichtgrijze grafstenen met gekraste kruisen en gegraveerde esdoornbladeren bedekken het verzorgde gras. Het is als een vogelvlucht van uw woonplaats terwijl u op weg bent naar de luchthaven. Ja, het is comfortabel en vol met je landgenoten, maar je bent nu afgesneden van de rest van je leven.

Gangpad naar het Canadian Memorial in Groesbeek

Op het terrein is alles weelderig en levendig dankzij de aanhoudende wintermotregen.

Slechts een paar rijen terug, links van de ingang, door een gangpad. Op een van die bekende grafstenen zien we Johnny’s as rusten onder een esdoornblad.

Als neef van Johnny, vier jaar na zijn dood geboren, ben ik de enige die iets over hem weet.

Naast een foto van zijn graf toen het slechts een berg aarde was waarop een helderwit houten kruis stond, zijn er een paar oude zwart-witfoto’s van hem. Op een van de pagina’s staan ​​twee krantenknipsels: een foto van Johnny in zijn legeruniform en een bericht van zijn overlijden, dat volgens mij uit het plakboek van mijn grootmoeder komt.

Mijn grootmoeder plaatste een getypt exemplaar van William Collins’ How Sleep the Brave onder zijn foto.

Voor zover we weten, blijven Johnny’s leven en dood gehuld in mysterie, alsof je een boek probeert te lezen zonder je leesbril.

Het tij keert.

“Johnny stierf op de eerste dag van Operatie Veritable”, vertelt Martin ons voor Johnny’s graf, terwijl hij een stapel documenten en foto’s omhooghoudt als visuele hulpmiddelen.

Terwijl het tegen de Duitsers vocht langs de Rijn en de Maas, maakte het 1st Canadian Army deel uit van een offensief om een ​​dicht bebost gebied van het Reichswald-woud en kleinere dorpen te ontruimen.

Op de eerste dag van Veritable werden de Buffalo amfibische tanks gebruikt door Johnny’s 7th Infantry Brigade, die op 8 februari oprukte.

We zullen nooit weten hoe ver Johnny op zijn laatste dag is gekomen, maar we weten wel dat zijn eenheid die avond Zyfflich, Duitsland, heeft gehaald en het binnen twee uur heeft gedaan. De kans is groot dat hij in Duitsland is overleden.

We betuigen onze eer en nemen foto’s van Johnny’s laatste rustplaats voordat Martin zijn verhaal over de mensen die hier begraven zijn voortzet, dat hij natekent op een kaart die hij bij zich heeft.

Het is moeilijk voor te stellen hoe deze plek er iets meer dan 70 jaar geleden uitzag, toen het Rijnlandoffensief begon, en er is zoveel vergeten of is volledig onbekend..

Zijn inspanningen worden op zijn eigen manier gedocumenteerd als vrijwilliger in het nabijgelegen Nationaal Bevrijdingsmuseum. Deze man heeft een passie voor het onderwerp en is bereid je oren te vullen met verhalen van veteranen en hun families. Hij verzamelt ook informatie uit de archieven om anderen te helpen herinneren wat er in dit deel van Holland, aan de oostelijke rand van het land, meer dan zeven decennia geleden is gebeurd.

Graven van de Canadese Soldaten bij Groesbeek

Nadat we de begraafplaats hebben verlaten, neemt Martin ons mee op een rondleiding door het Nationaal Bevrijdingsmuseum, waar hij zijn eigen verhalen deelt en die van anderen die hij heeft ontmoet toen hij hier meer dan tien jaar vrijwilligerswerk deed.

De Remembrance Dome, die een erelijst herbergt met de namen van de 150.000 geallieerde soldaten die zijn omgekomen op de bevrijdingsroute tussen D-Day en VE-Day, is de laatste stop van onze rondleiding door het museum.

Hij nadert de binnenmuur en wijst naar een naam die daar staat geschreven.

‘Deze man hier,’ stelt hij zich voor. Dankzij zijn maat George weet ik dat hij het eerste lid van de 82nd Airborne Division was dat sneuvelde tijdens Operatie Market Garden.

Enkele jaren geleden bezocht een oorlogsveteraan genaamd George het museum om zijn kameraden te gedenken.

De eerste rij stoelen is waar Martin zat voordat hij opstond en naar deze naam liep.

Hij wilde weten of ik deze man kende. Hij was een vriend van mij. We vochten samen in Noord-Afrika en Sicilië, en we sprongen samen in Nederland tijdens onze tijd bij Fort Bragg.

Na die korte pauze herinnert Martin zich de eerste dag van Operatie Market Garden, toen tienduizenden geallieerde troepen vanuit de lucht naar Nederland kwamen.

Mijn grootouders zorgden destijds voor mij en ik was pas zes jaar oud. Je kunt je niet voorstellen hoe het was om zoveel vliegtuigen tegelijk boven ons hoofd te hebben. Ongeveer 400 meter in de lucht. Tenzij ze recht boven ons vlogen, zouden we niet kunnen communiceren. Ze deden er 1,5 uur over om door te komen. Verder ben ik er vrij zeker van dat ik sa

w George sprong. Het is ontzagwekkend. Toen hij sprong, moet hij gemerkt hebben dat zijn parachute niet ver genoeg openging. Hij was het eerste slachtoffer van de 82nd Airborne tijdens Operatie Market Garden. En hij heet…

Museum van Nationale Bevrijding

Hoe een bezoek te brengen aan de Canadese Oorlogsbegraafplaats Groesbeek

Er zijn een paar ‘must-do’-activiteiten in Gelderland als je een reis plant om veteranen te eren.

Een bezoek aan zowel het Nationaal Bevrijdingsmuseum in Groesbeek als het Airborne Museum Hartenstein in Arnhem is een echte aanrader.

Doe mee aan de Sunset March in Nijmegen, die elke avond bij zonsondergang plaatsvindt (de tijd staat dagelijks op hun website).

De Liberation Route mobiele app is een andere uitstekende optie die we je sterk aanraden te verkennen (iPhones en Androids). De Liberation Route is een non-profitorganisatie die zich inzet om reizigers te helpen bij het lokaliseren en leren kennen van de vele monumenten uit de Tweede Wereldoorlog in Gelderland.

Tot slot, aangezien Nijmegen een grotere stad is dan die van Arnhem, raden we je aan er je thuisbasis van te maken. Het Mercure Hotel (aangesloten link) in Nijmegen, waar we verbleven, was ideaal gelegen om de regio te verkennen en Nijmegen zelf te verkennen. Het huren van een auto is de snelste en handigste manier om je te verplaatsen. Zowel Auto Europe als Holiday Autos zijn goede plaatsen om een ​​goede deal te zoeken. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat herinneringstoerisme niet bepaald opbeurend is.

En toch voelen Geoff en ik ons ​​aangetrokken tot oorlogen die over de hele wereld woeden, zowel in Europa als elders.

Er is iets krachtigs aan het zien van je familienaam in steen gehouwen in een vreemd land ver van waar je thuis bent. Een deel ervan had te maken met het zien van de grond waar ze vochten en stierven en het leren over de hel die ze moesten doorstaan.

Dan is er de vraag of het een plotapparaat is in het verhaal van deze eeuw. Voorafschaduwing.

We maakten in 2012 een reis naar Vlaanderen en Normandië als onderdeel van een grotere Europese tour. Bezoek de Menenpoort, het In Flanders Field Museum en de Normandy American Cemetery tijdens een lange dagtrip vanuit Parijs. Ik had het gevoel alsof ik iets uit een geschiedenisboek las voor een geschiedenisles.

Het was alsof we toen, een paar jaar geleden, in een time warp leefden.

Maar hoe zit het met dit moment? Ze willen de verhalen die Martin ons vandaag vertelt – de verwoesting, het geweld en de moed – niet horen omdat ze die niet willen horen. Te denken dat sommige mensen zouden willen dat we dit helemaal opnieuw zouden doormaken terwijl we op de plaats staan ​​waar zovelen stierven, is krankzinnig. We willen niet vergeten.
.